Smolak Kazimierz

Mieszka w podkarpackiej wsi Górno, w której się urodził 1952 roku, tam wzrastał, działał w różnych  stowarzyszeniach i organizacjach takich jak LZS, ZMW, OSP, LOK. Prowadził własne gospodarstwo rolne i prywatny zakład betoniarski. Po transformacji ustrojowej wspólnie ze wspólnikami uruchomili Zakład Mięsny „Smak-Górno”, którego jest współwłaścicielem i od 1991 do  2019 roku,  sprawował funkcję wiceprezesa. 

    Przez okres 28 lat działalności  w Zakładzie Mięsnym Smak- Górno, wraz
z całym zarządem, dał się poznać jako sponsor i mecenas wielu wydarzeń kulturalnych, oświatowych, patriotycznych, religijnych, sportowych, lokalnych. Można było na niego liczyć na wymierną pomoc materialną, wyrażaną najczęściej w postaci przekazania nieodpłatnie danej ilości mięsnych  wyrobów wyprodukowanych na zakładzie. Starał się działać w myśl anegdoty, jak to Pan Bóg przebrał się za żebraka i zatrzymał biednego chłopa niosącego na plecach worek produktów rolnych, prosząc go aby mu dał przynajmniej jedno ziarnko zboża czy innego produktu rolnego. Chłop niezbyt niechętnie wyciągnął z worka nikłe ziarno pszenicy i dał Panu Bogu przebranego za żebraka. Ten w zamian podarował chłopu taką samą ilość złota. Chłop jak dowiedział się, że to Pan Bóg a nie żebrak zaczął żałować, że nie podarował jabłka  albo całej dyni, które miał we worku, bo dopiero byłby bogaty. Wiceprezes Kazimierz Smolak znając tą anegdotę wiedział, że szczere podzielenie się z innym potrzebującymi wraca
w postaci „złota z anegdoty”. W myśl zasady podaruj a  wróci się zwielokrotnione. 

     Współorganizator słynnych „Podkarpackich Smaków” organizowanych
od 2009 roku  w okresie lata na obiektach stadioniu w Górnie. 

    Oprócz zajęć zawodowych od początku lat 2000 dał poznać się z innej strony, publikując na łamach „Kuriera Sokołowskiego” artykuły o przeróżnej tematyce, o poważnej refleksyjnej, regionalnej. Jako bystry obserwator zamieszczał też relacje z wycieczek, z pobytów w sanatoriach, widziane okiem satyryka
i prześmiewcy z wstawkami humorystycznymi.  Wydawał je później w formie książkowej pod tytułem „Myśli rogate”, „Myśli rogate II, „Myśli kosmate”.       Natomiast książka „Myśli i słowa spod strzechy” jest zbiorem prac, które wysłał na III i IV edycję konkursu „Moja wieś, dziedzictwo i przyszłość” organizowanego przez Ministerstwo Rolnictwa, za którą otrzymał wyróżnienie.

     Jako regionalista zasłynął publikacją trzech tomów „Dziejów Górna”, stanowiących kronikę swojej miejscowości, które wydał w latach 2009 – 2011. Jest też autorem monografii „90 lat OSP Górno” i współautor monografii „Poznaj ten Smak” i „50 lat Ludowego Zespołu Sportowego w Górnie”.

Poezją się nie zajmuje. Do niektórej poezji pisanej wierszem miał specyficzne podejście, i porównywał to do sytuacji, w której pijak mówi do pijaka, co te pijaki widzą w tej wódce, bo ja piję i nic w niej nie widzę. Dlatego nie mógł zrozumieć zachwytu innych nad treścią różnych wierszy, w których on, jak mawiał, nic nie widział. 

Laureat Nagrody „Złotego Pióra” Oddziału ZLP w Rzeszowie w Kategorii Mecenas Kultury Rzeszów 2014 

Obecnie przebywa na zasłużonej emeryturze ale nadal aktywnie uczestniczy
w życiu społeczno-kulturalnym miejscowości Górno. W miarę możliwości stara się pomagać dzieciom a jako dziadek cieszy sześcioma  wnukami. Żartuje z roli dziadka mówiąc tak. Dziadku, nie chodźcie po ostatku, naprzód nie wybiegajcie i do środka się nie pchajcie.

Obecnie pracuje nad IV tomem „Dziejów Górna”